آشالازی چیست ؟

گیر کردن آب و غذا در گلو را جدی بگیرید

خوب است بدانید در فرد مبتلا به آشالازی، قسمت عصبی داخل بافت مری صدمه می‌بیند و مهم ترین مساله ای که ایجاد می‌شود، افزایش فشار قسمت انتهای مری است. به این ترتیب غذا نمی‌تواند از مری وارد معده شود و وقتی غذا نتواند از مری وارد معده شود اغلب غذا گیر می کند که به این حالت دیسفاژی نیز می‌گویند. استرس، اضطراب و مشکلات روحی  فرد باعث بیشتر شدن دیسفاژی می‌شود. گاهی اوقات علاوه بر غذاهای جامد حتی مایعات مانند آب هم در گلو گیر می‌کند. البته در برخی مواقع هم گیر کردن مواد غذایی به دلیل ضایعات مکانیکی مری مثل سرطان مری است که در نتیجه آن مری تنگ شده و اختلال در بلع اتفاق می‌افتد.

آشالازی چیست؟

آشالازی بیماری حرکتی مری است انسداد عملکردی مری در این سندرم ناشی از شل شدن ناقص اسفنکتر تحتانی مری است و به همین دلیل این بیماری را آشالازی به معنای شل نشدن نامید.

آشالازی به انگلیسی Achalasi نامیده می‌شود. واژه آشالازی به معنای “عدم آرامش” است و به ناتوانی اسفنکتر تحتانی مری (یک حلقه عضلانی است که بین مری و معده قرار دارد) برای باز شدن و دادن اجازه ورود غذا به معده، اشاره دارد.

بسیاری از افراد مبتلا به آشالاژی از بوی بد دهان شکایت دارند.  گیر کردن غذا باعث بوی بد و شدید دهان می‌شود.  بیمارانی که آشالازی دارند ممکن است درد سینه پیدا کنند. حتی آشالازی ممکن است باعث برگشت غذای خورده شود و آبسه ریه شود.

علائم و نشانه های آشالازی

یکی از شایع‌ترین علائم و نشانه‌های آشالازی اختلال در بلع  می‌باشد. برخی دیگر علائم این اختلال عبارت است از:

• استفراغ
• احساس درد قفسه سینه
• احساس وجود توده در گلو
• احساس سوزش معده (ترش کردن)
•  کاهش وزن ناگهانی بدون دلیل
• سرفه های شبانه
• احساس سوزش پشت جناغ

روش‌های تشخیص بیماری

رادیوگرافی: رادیوگرافی بلع باریوم زیر فلوئوروسکوپی به عنوان یک روش مناسب جهت غربالگری بیماران دارای دیسفاژی به خصوص زمانی که آشالازی در تشخیص افتراقی قرار گیرد به شمار می رود.

آندوسکوپی: به عنوان یک روش تشخیصی مهم در تمام بیماران مشکوک به آشالازی باید صورت گیرد. تاکید بر انجام آن جهت ردیابی بیماری‌هایی است که آشالازی اولیه را تقلید می‌کنند و همچنین بررسی مخاط مری قبل از انجام هر گونه درمان است.

مانومتری: مانومتری به عنوان یک روش تشخیص آشالازی از اهمیت بسزایی برخوردار است. کلیه بیمارانی که با علائم دیسفاژی مراجعه می‌کنند پس از انجام آندوسکوپی و رادیوگرافی در صورت شک به آشالازی تحت مانومتری قرار می‌گیرند. مانومتری به کشف زودرس آشالازی قبل از اتساع و تغییر شکل مری و در نتیجه بهبود کیفیت درمانی کمک می‌کند بنابراین در کلیه بیماران آشالازی تایید نهایی تشخیص با مانومتری صورت می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: عمل اسلیو معده

درمان آشالازی

برای درمان آشالازی راه‌های مختلفی وجود دارد:

دارو درمانی

نیتراتها و بلوک کننده های کانال کلسیم دو دسته دارو ئی هستند که اثر شل کنندگی روی عضلات اسفنگتر تحتانی مری دارند.این قرصها زیر زبانی هستند و ۱۰ الی ۳۰ دقیقه قبل از غذا مصرف میشوند.

بالون زدن

بالون زدن به طور مکانیکی  باعث منقبض شدن عضلات اسفنگتر مری  میشود. این روش درمانی در دو سوم بیماران مبتلا به آشالازی علائم بیماری را کاهش می‌دهد .البته بیش از نصف بیماران مجبور میشوند که برای بهبود بیماری بیش ازیکبار این کار را انجام دهند.

جراحی (میوتومی) 

منظور از میوتومی این است که در ناحیه اسفنگتر تحتانی یک فیبر عضلانی را مستقیما ببٌریم. در گذشته برای این کار باید جدار قفسه سینه و شکم را باز می‌کردند؛ اما امروزه این کار توسط یک لاپاروسکوپ و با یک برش بسیار کوچک و در قالب عمل لاپاراسکوپی قابل انجام است.

تزریق سم بوتولونیم

این روش جدیدترین روش درمانی آشالازی است. سم بوتولونیم یا همان بوتاکس به طور موقت سلول‌های عصبی را که فرمان انقباض به اسفنگتر تحتانی مری می‌دهد فلج می‌کند. به نظر می‌رسد که این روش در بیمارانی که بالای ۵۰ سال دارند مناسب است. البته از تزریق این سم می‌توان به عنوان یک روش تشخیصی در کسانی که مشکوک به آشالازی هستند نیز استفاده کرد.